این یکی دو سال خیلی پیش آمده که دوستها یا اعضای خانوادهام را به دیدن یک مستند خوب حیات وحش دعوت کنم و بشنوم که «وای کی حوصله مستند حیات وحش داره؟ من اصلا اهلش نیستم. این همه راه بریم سینما که مستند حیوونا رو ببینیم؟»
من فکر میکنم تصور همه ما از مستند حیات وحش، تصویرهای کشدار و گاهی ترسناک تعقیب و گریز حیوانات شکاری است که از یک شبکه ثابت همیشه در حال پخش شدن است و باباهایمان در فاصله بین اخبار و سریال چند دقیقهای میخشان میشوند و نچ نچی میکنند. من هم تا یکی دوسال پیش هیچ وقت یکی از این مستندها را از اول تا آخر ندیده بودم.
این طبیعی است که آدمها فکر کنند برای دیدن این ساختهها حتما باید اهل مستند دیدن و اهل حیات وحش باشند. این نگاه شاید ریشه در مهجور ماندن سینمای مستند و ناشناخته بودن اهمیت طبیعت و حیات وحش در بین ما داشته باشد، شاید هم دلیلش این است که فکر میکنیم تنها دست آورد رفتن به سینما برای دیدن چنین مستندی کسب اطلاعات بیشتر درباره طبیعت و حیات وحش است.
من هم اولین باری که به دعوت دوستی، برای دیدن یک مستند حیات وحش به سینما رفتم، فکر کردم بد نیست اطلاعاتم کمی بالاتر برود و امیدوار بودم که در طول پخش فیلم حوصلهام سر نرود. اما چیزی که روی پرده سینما دیدم خیلی وسیعتر و عمیقتر از این حرفها بود. یک دنیای متفاوت، یک روی دیگر از زندگی... برای اولین بار انسان از صحنهها پاک شده بود و در تصویری بینظیر، زندگی گونههای جانوری را میدیدم؛ تولد، خانواده، رشد، تغذیه، پیدا کردن سرپناه، زندگی اجتماعی، مبارزه و از همه مهمتر احساسات و وابستگیهایی که تا به حال فقط نمود انسانی آن را دیده بودم...
یکی دو ساعت جدا شدنم از دنیای انسانها و قرار گرفتن در فضایی از واقعیتِ زندگی ساکنان دیگر کره زمین، چیزی بیشتر از آشنایی با طبیعت و حیات وحش برای من داشت. دیدن همه انوع احساسات و وابستگیها در ابتداییترین شکل آنها، شباهت و تفاوتهایمان با موجوداتی که خودرا برترین آنها میدانیم و بخشهای اسرار آمیز زندگی جانوران که شاید هیچگاه آن را درک نکنیم...
من فکر میکنم جز اینکه برای همیشه حیات مان بر روی زمین را مدیون طبیعت و حیات وحش خواهیم بود، این دنیای بدون انسان، منبع بیپایانی از احساسات لذت بخش و نگرشهای متفاوت به زندگی است و فقط اهل زندگی بودن برای دل دادن به مستندهای طبیعت و حیات وحش کافی است.

«سفر به آمادای» نام مستندی جذاب و خوش ساخت درباره طبيعت و حيات وحش استان همدان به كارگرداني فرشاد افشين پوراست. مستندی كه سال گذشته در سي و سومين دوره جشنواره فيلم فجر در دو بخش بهترين پژوهش و بهترين فيلمبرداری كانديدای دريافت سيمرغ بلورين شد و در نهايت در بخش بهترين فيلمبرداری سيمرغ گرفت.
جمعه ۳۰ بهمن ساعت ۱۸:۳۰ در پردیس قلهک
تمامی آن بخش از عواید حاصل از فروش بلیط ، صرف راه اندازی سازمان داوطلبان در وارک ملی گلستان توسط موسسه حسات وحش میراث پارسیان خواهد شد.